Posts

Bonjour

Afbeelding
Find the English version here . Het valt me telkens weer op als ik in België ben. Ik ben nog geen 24 uur in het land en daar zie ik het weer. Ik doe een poging om de stramheid van de nachtvlucht uit de benen te lopen. Het is nog redelijk koel en ik geniet van het groen, van de uitbundige zomervegetatie. Er zijn nog anderen op pad: joggers, wandelaars, fietsers. Ik groet “goeiemorgen!” Soms is er een reactie, een groet terug of een glimlach. Maar heel vaak is er verrassing te lezen op het gezicht van de ontvanger van de groet, soms wordt de groet genegeerd en soms merk ik zelfs een vleugje angst, “help, wat wil die van mij?” Het verbaast me. In Zuid-Afrika -en veel andere landen waar ik al woonde- groeten mensen elkaar. Je groet een toevallige voorbijganger of de dame aan de kassa. En als je de persoon kent, zoals een collega, wordt die groet uitgebreid met “hoe gaat het?”. Dat doe je ook als je met iemand in gesprek gaat, een afspraak wil maken of in een winkel wil vragen waar je iet...
Een reactie posten
Meer lezen

Badeend

Afbeelding
  For the English version, click here . Toen ik vorig jaar in Durban kwam wonen, zocht ik redelijk snel na aankomst een zwembad om baantjes te trekken. Vanuit ons kantoor is een zwembad te zien. Het ligt er blauw en aantrekkelijk bij, maar het sluit redelijk vroeg in de middag. Iemand verwees me naar King’s Park, een plek waar wel meer sport infrastructuur ligt zoals het voor de wereldbeker gebouwde voetbalstadium Moses Mabhida, en het rugby stadion. Het is een groot zwembad gebouw met zowel een olympisch bad als een 25 meter bad. Het ene is overdekt, het andere in open lucht, maar in de winter is het water wat verwarmd. Heerlijk, dacht ik. Alleen, meer dan één keer kon ik er nog niet zwemmen. De ene keer kwam ik er om 17:30 aan en bleek het al gesloten, de andere keer kon ik er niet heen omdat de weg door een wielerwedstrijd was afgesloten, de derde keer was er een zwemwedstrijd en mochten we ook niet binnen en de laatste keer hing er een bordje “gesloten wegens renovatie”. Op zoe...
Een reactie posten
Meer lezen

Territorium - Deel 3: Lazy Lu

Afbeelding
  For English, click here . Kerst en nieuwjaar in België. Het is altijd een heerlijke, drukke tijd. Vrienden en familie ontmoeten, lekkere dingen eten, lachen, al wandelend de oude vertrouwdheid in gesprekken terugvinden. En verhalen vertellen. Verhalen over aapjes en luipaardknuffels bijvoorbeeld (zie Territorium 2 ). Aan menige tafel werden theorieën gebouwd over nature and nurture, over instinct of aangeleerd gedrag. Ik ontving foto’s van luipaarddecoraties, luipaardkleren, luipaardschoenen en handtassen. En toen was het Nieuwjaar met de traditionele wensen en cadeautjes. Ik kreeg van mijn metekind een redelijk indrukwekkende doos. Niet zwaar, maar volumineus. Er kwam een luipaard tevoorschijn. Een prachtige pluchen imitatie van het echte ding. En zo vertrok ik uit België, met een luipaard -intussen Lazy Lu gedoopt- in mijn valies. De eerste week regende het de hele tijd. Dus bleef Lazy Lu binnen. Die is toch veel te mooi om doornat te worden? Trouwens, die aapjes laten ...
Een reactie posten
Meer lezen

Territorium - Deel 2: Luipaard

Afbeelding
  For the English version, click here . In december was ik in St Lucia. Een stadje zo een 240 km ten noorden van Durban. Het ligt ingeklemd tussen zee en lagune en het is er prachtig. Een groot natuurgebied. Die natuur komt ook gewoon het stadje in. Ik zag een wrattenzwijn aan het grazen op een gazon voor een huis. En overal staan borden die je waarschuwen voor nijlpaarden. Die komen ’s avonds ook eens proeven van dat malse gras. In het donker beweeg je je dus beter met de auto. En aapjes, natuurlijk! Je ziet ze in de bomen van tak tot tak springen, vuilnisbakken doorzoeken, schreeuwen naar elkaar. Kortom, niets wat ze ook niet thuis in Durban doen. Maar een ding was anders. Het ontbijt op zondagochtend werd geserveerd op een overdekt terras. Ik zat aan een tafeltje tussen de tuin en het ontbijtbuffet. De andere gasten waren al vroeg vertrokken. In de tuin zat een hele groep aapjes. Maar, wat bijzonder, geen een maakte aanstalten om ook maar iets van het buffet weg te nemen. Wa...
Een reactie posten
Meer lezen

Territorium - Deel 1: Aapjes

Afbeelding
  For the English version, click here . Een mens is een territoriaal dier. Dat instinct zie je ook in hoe we onze persoonlijke ruimte proberen te beschermen. Denk maar aan al de middeltjes die tuiniers in België vorig jaar inzetten tegen slakken. In het zuiden zijn het weer andere plagen. In Vietnam was het zaak ratten buiten huis te houden. En kakkerlakken! Van die hele grote met lange voelsprieten. Die hoor je liever niet ritselen in het donker. Er per ongeluk met je voet op gaan staan. Brrr. Neen, bedankt. Er zijn spinnen en mieren. In Rwanda werd een kast aangevreten door termieten. Of kwam er al eens een schorpioen binnengewandeld. Over de jaren heen leerde ik wat technieken om deze kleine ongenode gasten op een zo vriendelijk mogelijke wijze de deur te wijzen of ze te verdragen, zoals de gecko's die overal strontjes laten vallen. Hier in Durban, in de redelijk tropische provincie Kwa-Zulu Natal, heb je ook kakkerlakken en mieren en van dat soort dingen. Maar nieuw voor mi...
Een reactie posten
Meer lezen

Terug

Afbeelding
  Find the English version here . Een druk op de knop. De garagedeur rolt op en ik loop snel naar binnen. Het regent, hard. Dat is handig. De malse regen zal het stof dat zich tijdens de voorbije weken op mijn auto heeft verzameld wegspoelen. Het lijkt wel symbolisch. De regen klettert op de ruiten en spoelt de laatste restjes “vakantie in Belgie” weg. Het is nogal een drastische overgang. Op zoveel vlakken. Zaterdagochtend -nog in Belgie- ging ik joggen op een glad wegdek. Mijn adem vormde wolkjes en mijn handschoenen konden niet verhinderen dat mijn handen verstijfd waren van de kou. Toen ik zondagavond uit het vliegtuig stapte, was het alsof er een warme, natte handdoek rond mijn hoofd werd gedraaid. Dertig graden warmer. Vierentwintig uur reizen en in een hele andere wereld. Nog voor ik de garage uit ben, druk ik de centrale vergrendeling al in. Dat is veiliger. Het stuur staat rechts. Ik rijd achteruit en voeg in op het linker rijvak. De richtingaanwijzers en ruitenw...
Een reactie posten
Meer lezen

Lente

Afbeelding
  Click here for the English version. Op 1 september wordt in Zuid-Afrika lentedag gevierd. Het is geen vrije dag, maar eerder een beetje zoals Valentijnsdag. Ik keek na zoveel maanden winter wel uit naar de lente. Lente is in het zuiden van het zuidelijke halfrond helemaal anders dan in Europa. Op een dag sta je op en ontdek je plots overal bloesems aan de bomen en het lijkt alsof het een week later al volle zomer is. Soms. Collega’s in Pretoria en vrienden in Bloemfontein spraken over erg warme dagen, en dan weer winterse koude. Die schommelingen zijn niet abnormaal. Maar hier, in het zuiden, waar het ook in de winter nooit erg koud wordt, bleef de grijze koelheid maar hangen. Veel wind, veel regen. Uiteindelijk zag ik toch die kleurenpracht verschijnen. Op weg naar het werk: een boom met fel gele bloesem en geleidelijk aan ook de paarse schaduw van de jacaranda’s. Wat misschien nog mooier is, is het effect als die paarse weelde begint te vallen. Een weg of speeltuin in een p...
Een reactie posten
Meer lezen