Posts

Territorium - Deel 3: Lazy Lu

Afbeelding
  For English, click here . Kerst en nieuwjaar in België. Het is altijd een heerlijke, drukke tijd. Vrienden en familie ontmoeten, lekkere dingen eten, lachen, al wandelend de oude vertrouwdheid in gesprekken terugvinden. En verhalen vertellen. Verhalen over aapjes en luipaardknuffels bijvoorbeeld (zie Territorium 2 ). Aan menige tafel werden theorieën gebouwd over nature and nurture, over instinct of aangeleerd gedrag. Ik ontving foto’s van luipaarddecoraties, luipaardkleren, luipaardschoenen en handtassen. En toen was het Nieuwjaar met de traditionele wensen en cadeautjes. Ik kreeg van mijn metekind een redelijk indrukwekkende doos. Niet zwaar, maar volumineus. Er kwam een luipaard tevoorschijn. Een prachtige pluchen imitatie van het echte ding. En zo vertrok ik uit België, met een luipaard -intussen Lazy Lu gedoopt- in mijn valies. De eerste week regende het de hele tijd. Dus bleef Lazy Lu binnen. Die is toch veel te mooi om doornat te worden? Trouwens, die aapjes laten ...

Territorium - Deel 2: Luipaard

Afbeelding
  For the English version, click here . In december was ik in St Lucia. Een stadje zo een 240 km ten noorden van Durban. Het ligt ingeklemd tussen zee en lagune en het is er prachtig. Een groot natuurgebied. Die natuur komt ook gewoon het stadje in. Ik zag een wrattenzwijn aan het grazen op een gazon voor een huis. En overal staan borden die je waarschuwen voor nijlpaarden. Die komen ’s avonds ook eens proeven van dat malse gras. In het donker beweeg je je dus beter met de auto. En aapjes, natuurlijk! Je ziet ze in de bomen van tak tot tak springen, vuilnisbakken doorzoeken, schreeuwen naar elkaar. Kortom, niets wat ze ook niet thuis in Durban doen. Maar een ding was anders. Het ontbijt op zondagochtend werd geserveerd op een overdekt terras. Ik zat aan een tafeltje tussen de tuin en het ontbijtbuffet. De andere gasten waren al vroeg vertrokken. In de tuin zat een hele groep aapjes. Maar, wat bijzonder, geen een maakte aanstalten om ook maar iets van het buffet weg te nemen. Wa...

Territorium - Deel 1: Aapjes

Afbeelding
  For the English version, click here . Een mens is een territoriaal dier. Dat instinct zie je ook in hoe we onze persoonlijke ruimte proberen te beschermen. Denk maar aan al de middeltjes die tuiniers in België vorig jaar inzetten tegen slakken. In het zuiden zijn het weer andere plagen. In Vietnam was het zaak ratten buiten huis te houden. En kakkerlakken! Van die hele grote met lange voelsprieten. Die hoor je liever niet ritselen in het donker. Er per ongeluk met je voet op gaan staan. Brrr. Neen, bedankt. Er zijn spinnen en mieren. In Rwanda werd een kast aangevreten door termieten. Of kwam er al eens een schorpioen binnengewandeld. Over de jaren heen leerde ik wat technieken om deze kleine ongenode gasten op een zo vriendelijk mogelijke wijze de deur te wijzen of ze te verdragen, zoals de gecko's die overal strontjes laten vallen. Hier in Durban, in de redelijk tropische provincie Kwa-Zulu Natal, heb je ook kakkerlakken en mieren en van dat soort dingen. Maar nieuw voor mi...

Terug

Afbeelding
  Find the English version here . Een druk op de knop. De garagedeur rolt op en ik loop snel naar binnen. Het regent, hard. Dat is handig. De malse regen zal het stof dat zich tijdens de voorbije weken op mijn auto heeft verzameld wegspoelen. Het lijkt wel symbolisch. De regen klettert op de ruiten en spoelt de laatste restjes “vakantie in Belgie” weg. Het is nogal een drastische overgang. Op zoveel vlakken. Zaterdagochtend -nog in Belgie- ging ik joggen op een glad wegdek. Mijn adem vormde wolkjes en mijn handschoenen konden niet verhinderen dat mijn handen verstijfd waren van de kou. Toen ik zondagavond uit het vliegtuig stapte, was het alsof er een warme, natte handdoek rond mijn hoofd werd gedraaid. Dertig graden warmer. Vierentwintig uur reizen en in een hele andere wereld. Nog voor ik de garage uit ben, druk ik de centrale vergrendeling al in. Dat is veiliger. Het stuur staat rechts. Ik rijd achteruit en voeg in op het linker rijvak. De richtingaanwijzers en ruitenw...

Lente

Afbeelding
  Click here for the English version. Op 1 september wordt in Zuid-Afrika lentedag gevierd. Het is geen vrije dag, maar eerder een beetje zoals Valentijnsdag. Ik keek na zoveel maanden winter wel uit naar de lente. Lente is in het zuiden van het zuidelijke halfrond helemaal anders dan in Europa. Op een dag sta je op en ontdek je plots overal bloesems aan de bomen en het lijkt alsof het een week later al volle zomer is. Soms. Collega’s in Pretoria en vrienden in Bloemfontein spraken over erg warme dagen, en dan weer winterse koude. Die schommelingen zijn niet abnormaal. Maar hier, in het zuiden, waar het ook in de winter nooit erg koud wordt, bleef de grijze koelheid maar hangen. Veel wind, veel regen. Uiteindelijk zag ik toch die kleurenpracht verschijnen. Op weg naar het werk: een boom met fel gele bloesem en geleidelijk aan ook de paarse schaduw van de jacaranda’s. Wat misschien nog mooier is, is het effect als die paarse weelde begint te vallen. Een weg of speeltuin in een p...

Onderweg

Afbeelding
  For English, click here . Het oosten licht op in prachtige pasteltinten. Het is 6:30. Ik ben een uur onderweg en intussen heb ik het traject afgelegd dat duizenden atleten vorige week al lopend aflegden, van Durban naar Pietermaritzburg. Respect. Intussen is het helemaal licht. Ik rijd door een glooiend landschap. Het is koud. In de dalen hang een dikke nevel. Het is druk op de weg. Vrachtwagens en vakantiegangers. Dit is een lang weekend en de winterschoolvakantie is begonnen. Morgen is het Youth Day. Die herdenkt het bloedbad dat de politie in 1976 aanrichtte op schoolkinderen van SOWETO die protesteerden tegen Afrikaans als onderwijstaal. Op de radio hoor ik een verslag over de eerste zitting van het parlement na de verkiezingen van 29 mei. Het ANC heeft voor het eerst geen absolute meerderheid. Dat veroorzaakte veel onrust: hoe zou een coalitie gevormd worden? Maar er is gene coalitie. Het ANC nodigde alle partijen uit om mee een regering van nationale eenheid te vormen. De z...

Een vlag aan de hemel

Afbeelding
  For the text in English, click here . Vandaag heb ik een vrije dag, want het is verkiezingsdag. Ik drink een kopje koffie. Het tafeltje wiebelt. De ober zoekt een oplossing. Bierviltjes heb je hier niet. Aan de afsluiting aan de overkant van de straat hangt een spandoek van de onafhankelijke verkiezingscommissie. Hier is dus een stemlokaal. Op mijn wandeling passeerde ik er een aantal. Overal stonden er mensen aan te schuiven. Verder vooral nog posters van de Democratic Alliance (DA): “red Zuid-Afrika” en Economic Freedom Fighters (EFF) “land and jobs now! – stop loadshedding!” Het is onduidelijk hoe de verkiezingsuitslag zal zijn. De voorbije jaren ging het aandeel van het ANC -de meerderheidspartij sinds de eerste democratische verkiezingen van 1994- systematisch achteruit. Zet die trend zich verder, en zo ja, hoe laag zakt het ANC-aandeel? Is de nieuwe partij, MK, met oud-president Zuma een serieuze bedreiging? Geen idee. Bij mensen waarmee ik over deze verkiezingen praat voel...