Kleine verhalen uit een grote wereld

Mandela gaf 67 jaar van zijn leven aan de strijd voor de rechten van de mens. Alle Zuid-Afrikanen worden uitgenodigd om op 18 juli 67 minute te werken voor de gemeenschap. Ik ben op weg naar Refihlile Primary School in Botshabelo. Botshabelo, of “toevluchtsoord”, is een zwarte nederzetting opgericht tijdens apartheid, 45 km ten oosten van Bloemfontein. Het heeft van 1 miljoen inwoners, bijna allemaal Sesotho sprekend. Het is een arm gebied met enorme werkloosheid. Refihlile Primary werd geselecteerd voor renovaties, onder andere omdat ondanks de nood aan herstellingen, de school goed onderhouden is. De renovaties warden uitgevoerd door studenten van de FET colleges waarmee wij samenwerken. De 4 Vrijstaatse colleges stuurden allemaal lesgevers en studenten om herstellingen aan dakgoten en daken te doen, sanitair te verbeteren, vloeren te leggen etc. Het past in het 67 minutenproject. De studenten zijn trots op wat ze deden. Het is tijd om te vieren. Een grote tent is opgetrokk

Al 11 jaar lang organiseert het Volksblad, een regionale krant, samen met de Universiteit van de Vrijstaat het Volksblad Kunstefees in Bloemfontein. Een paar jaar geleden werd het herdoopt in Vryfees. Het is een kunstfestival. Er zijn tentoonstellingen, en op 6 dagen tijd meer dan 100 optredens, kunstfilms, theatervoorstellingen en shows. Veel mensen nemen vakantie om zoveel mogelijk mee te pikken van dit culturele hoogfeest in de Vrijstaat. Als Oost-Vlaming begin ik dan aan de Gentse feesten te denken. Maar neen, die vergelijking gaat niet op. De optredens vinden allemaal plaats op de campus of in een paar theaterzalen in de stad. Er hangt niet zoals in Gent een soort feestsluier over de hele stad. Aangezien het een Afrikaans feest is, met optredens in het Afrikaans, is het een zeer blank gebeuren. Enkel op het markterrein, met stalletjes allerhande, zie je zwarte gezichten. De donkerder gezichten van de verkopers doen me vermoeden dat deze mensen geen Zuid-Afrikanen zijn. I

Foto:  https://www.alamy.com/stock-photo-elizabeth-street-bloemfontein-free-state-province-republic-of-south-138322137.html Donderdag moest ik in het Free State Provincial building zijn. Ik had er een afspraak met de Vrijstaatse Minister van Onderwijs. Het gebouw heette vroeger CR Swart gebou en eigenlijk noemt iedereen het nog steeds zo. Het torent met zijn 26 verdiepingen hoog boven Bloemfontein uit. Ik heb van 2001 tot 2004 in dit gebouw een kantoortje gehad, maar was er sinds die tijd niet meer geweest. Ik parkeerde mijn auto in een zijstraat en stapte het laatste eind. Vroeger was Elisabeth Street een smalle, maar drukke straat. Aan weerszijden een voetpad dat een gevaar was voor iedereen die niet goed te been was. De straat was een beetje verloederd. Aan weerszijden waren er parkeerplaatsen die door een paar parkeerwachters werden “uitgebaat”. Het werkt zo: je parkeert, geeft het geld voor de parkeermeter aan de parkeerwachter. Als een beambte komt kijken of je geld