Terug

 

Find the English version here.

Een druk op de knop. De garagedeur rolt op en ik loop snel naar binnen. Het regent, hard. Dat is handig. De malse regen zal het stof dat zich tijdens de voorbije weken op mijn auto heeft verzameld wegspoelen.

Het lijkt wel symbolisch. De regen klettert op de ruiten en spoelt de laatste restjes “vakantie in Belgie” weg.

Het is nogal een drastische overgang. Op zoveel vlakken.

Zaterdagochtend -nog in Belgie- ging ik joggen op een glad wegdek. Mijn adem vormde wolkjes en mijn handschoenen konden niet verhinderen dat mijn handen verstijfd waren van de kou. Toen ik zondagavond uit het vliegtuig stapte, was het alsof er een warme, natte handdoek rond mijn hoofd werd gedraaid. Dertig graden warmer.

Vierentwintig uur reizen en in een hele andere wereld.

Nog voor ik de garage uit ben, druk ik de centrale vergrendeling al in. Dat is veiliger. Het stuur staat rechts. Ik rijd achteruit en voeg in op het linker rijvak. De richtingaanwijzers en ruitenwissers zitten ook omgekeerd. Dus nog voor ik de eerste afslag heb genomen, verwissel ik de twee hendels. Het maakt niet uit, het regent toch.

Het is erg rustig op de weg. De scholen gaan pas volgende week weer open, dus voorlopig stroomt het verkeer erg goed door. In de bebouwde kom is dat hier 60km per uur. Een kwartiertje later sta ik voor het hek van de parking aan de achterkant van het gebouw waar wij onze kantoren hebben. Er wordt me een klembord aangegeven met een formulier waarop ik mijn aankomst moet registreren: mijn naam, mijn gsm-nummer, wat ik hier kom doen, wat mijn nummerplaat is (help, dat ben ik tijdens mijn vakantie vergeten), mijn aankomstuur. Omdat het regent, wordt de kofferbak niet doorzocht en moet ik het register voor laptops niet invullen.

Een andere wereld voorwaar.