Een vlag aan de hemel

 

For the text in English, click here.

Vandaag heb ik een vrije dag, want het is verkiezingsdag. Ik drink een kopje koffie. Het tafeltje wiebelt. De ober zoekt een oplossing. Bierviltjes heb je hier niet.

Aan de afsluiting aan de overkant van de straat hangt een spandoek van de onafhankelijke verkiezingscommissie. Hier is dus een stemlokaal. Op mijn wandeling passeerde ik er een aantal. Overal stonden er mensen aan te schuiven. Verder vooral nog posters van de Democratic Alliance (DA): “red Zuid-Afrika” en Economic Freedom Fighters (EFF) “land and jobs now! – stop loadshedding!” Het is onduidelijk hoe de verkiezingsuitslag zal zijn. De voorbije jaren ging het aandeel van het ANC -de meerderheidspartij sinds de eerste democratische verkiezingen van 1994- systematisch achteruit. Zet die trend zich verder, en zo ja, hoe laag zakt het ANC-aandeel? Is de nieuwe partij, MK, met oud-president Zuma een serieuze bedreiging? Geen idee.

Bij mensen waarmee ik over deze verkiezingen praat voel ik een soort gelatenheid (zoals in Belgie?): niet weten waarvoor je dan het beste stemt, wat het uberhaubt uithaalt, want neen, goed gaat het niet in Zuid-Afrika. In de aanloop naar de verkiezingen is er geen loadshedding meer geweest. Er wordt fossiele brandstof gebruikt om elektriciteit te maken zodat het licht aan blijft. Maar dat zal niet blijven duren. Ik kocht alvast een oplaadbare lamp.

Maar het stemmen zelf staat niet ter discussie. Daar heeft de meerderheid van de bevolking veel te lang op moeten wachten. Dertig jaar is het pas dat iedereen boven 18 in dit land mag stemmen. In die zin is deze dag nog steeds een viering van de democratie, van de overwinning op een onderdrukkend systeem. Dat illustreert een helikopter die een gigantische vlag van Zuid-Afrika door de blauwe hemel boven Durban vliegt.