For the English version, click here . Het is hier droog, heel erg droog. Sinds mei regende het niet meer. Dat is normaal. Als alles goed gaat, begint het regenseizoen terug in september. Het gras rond mijn huis is dor. De planten in de tuin zijn bedekt met een laagje zand. Ik woon aan een onverharde weg. Blijkbaar bestaat er hier in Kigali een systeem dat als bewoners van een straat – en dan gaat het niet over belangrijke verkeersaders natuurlijk- bereid zijn zelf een substantieel bedrag te investeren, de gemeente de kost aanvult en de straat asfalteert. Maar dat is hier vooralsnog niet gebeurd. Een aardeweg, dat genereert stof, vooral in het droge seizoen. Nu is een onverharde weg te verkiezen boven een slechte asfaltweg, als die tenminste af en toe wordt onderhouden. Een zware tractor met een soort wegschraper herstelt dan het wegdek. Door met de nivelleermachine over de weg heen en weer te bewegen, worden wasbordribbels, kuilen en andere onregelmatigheden verwijderd. Maar al
Ik
ging vroeg naar huis vandaag. De hemel zag er zo dreigend uit en zwanger van
regen. Maar wanneer ik aankom op “mijn heuvel” lijkt er geen vuiltje aan de
lucht. De zon schijnt en ik overweeg toch nog te gaan joggen. Ik sta op mijn terras
en kijk naar de overkant van de vallei. Ik kan de volgende heuvel niet meer
zien, die zit in een deken van wolken. Best thuisblijven dus. Ik heb dat
besluit nog nauwelijks genomen of ik hoor de regen komen. Door het geweld
waarmee die op de golfplaten daken valt, hoor je de regen hier een tijdje voor
het op jouw plek regent. De wind trekt aan en de takken van de frangipaneboom
zwiepen heen en weer. Druppels vallen op het plaveisel. Ik ruik die typische
geur van regen op een warmgebakken ondergrond. En dan breekt het onweer pas
goed los. Het wordt donker. Bliksem donder volgen elkaar op de voet. De
regen komt met bakken uit de lucht. De elektriciteit valt uit. Het tumult van
de storm gaat zo luid dat ik nog nauwelijks mijn eigen gedachten hoor. En dan zie ik hagel op het terras. Bollen van 2
cm diameter. Ik ren
naar buiten om mijn bakjes met zaailingen in veiligheid te brengen. Wel rennen
is niet echt de juiste tactiek, de tegels bedekt met ijs zijn spekglad. Het is
niet fijn geraakt te worden door zo een ijzige kogel, maar voor sommige van mijn
plantjes is het fataal. Het afdak boven het terras zorgt niet voor bescherming
omdat de wind de regen en hagel erin blaast. Nog geen uur later is het geweld voorbij. Er
viel 40mm regen. Er is nog steeds geen elektriciteit. Vanavond wordt een
kaarslicht avond.
Reacties
Een reactie posten