Honger in Hanoi

 

Net aangekomen in Hanoi, voor een vergadering met het ministerie.

Het is winter. Er hangt een grijze sluier over de stad. Het is vochtig en koud. De rillingen lopen over mijn rug. En ik heb honger. Als er één  nood is die in Vietnam snel gelenigd kan worden, dan is het honger. Zeker als het lunchtijd is.

Eten op straat

Volgens google maps is er een vegetarisch restaurant op 500 m van mijn hotel. De trottoirs zitten vol. Op kleine plastieken stoelen, aan wiebelende tafels, worden rijst of noedels verorberd.

Google maps leidt me een steeg in. Ook hier zitten er her en der mensen bij eetstalletjes. Maar ik ruik vlees, dit kan het niet zijn.

Aan het eind is een klein, groezelig kamertje waar vier tafeltjes net in passen. Aan de zijkant staat een tafel die als buffet diens doet. De keuze is indrukwekkend. Er zijn wel 15 verschillende gerechten waarvan ik kan opscheppen. Een  vrouw schreeuwt naar me: "com" (rijst) en ze gebaart wild naar de rijstkokers die op een tafel buiten staan. Ik moet rijst opscheppen. Ernaast staat een gasstoofje met twee pitten. Dit is de keuken. Hoe je hier zo zoveel heerlijke schotels kan bereiden, is me een raadsel. Maar het maakt niet uit. Eten, nu!