Lost in translation

Vandaag is het een vrije dag in Vietnam. Tijd om even de stad in te gaan op zoek naar een stoffenwinkel. Ik wil mijn gordijnen wat aanpassen en zoek een leuk stofje om dat te doen.

Een zoekopdracht online heeft een paar adresjes opgeleverd.

Ik kom aan bij het winkeltje Thu Tam. Zoals bij de meeste winkeltjes in Vietnam is de hele voorwand van de winkel open. Op de stoep staan een heel rij slippers. Ik trek mijn sandalen uit en stap binnen.  Twee dames zitten een soort tule af te meten en op te vouwen. Ik groet hen in mijn beste Vietnamees. Een van de twee komt naar me toe, beantwoordt mijn groet. Ze gebaart naar een krukje en geeft aan dat ik moet wachten. Ze neemt de telefoon en praat even, gaat dan weer aan het werk. Ik begrijp het. Er worden hulptroepen ingeschakeld, want ja, deze buitenlander zal wel geen Vietnamees spreken. Dat hebben ze goed gezien.

Wat later komt een twintiger de trap af gestormd. Ze groet me in het Engels en vraagt hoe ze me kan helpen. Ik leg uit wat ik zoek. Ik ontdek al gauw dat haar Engels niet zo veel beter is dan mijn Vietnamees. Aan de hand van tekeningen, foto’s die ik op voorhand maakte en google translate, begint het haar te dagen. Ja, ik zoek stof. Ja, ik wil zelf naaien. Ja, ik heb een sample van de stof van mijn huidige gordijnen. Oké, zo ver zijn we. Nu nog stof kiezen die past.

De hele zijwand van de ruimte is een rek, bijna volledig gevuld met boeken met stalen. Ze gaat voor de kast staan en plukt er drie boeken uit. Ik blader er doorheen en vraag dan of ze niets met katoen hebben. Ik krijg nog een stalenboek aangeboden. Ik wacht, maar ze biedt niet aan nog meer boeken uit het rek te vissen. Ik weet niet wat deze keuze beïnvloedt. Ik kan het haar niet vragen, want de kans dat google translate dat fout doet is te groot.

We zijn allebei tevreden wanneer ik een keuze heb gemaakt. Ik geef de afmetingen door.

Maar zo simpel is het niet. De stof moet besteld worden. Ze belt de verdeler op en geeft me prompt de telefoon door. Ik kan het maar nauwelijks verstaan maar begrijp dat de stof niet beschikbaar is in Vietnam en dat ze uit België geïmporteerd kan worden. Neen, dat is nu ook weer niet de bedoeling. Van globalisering gesproken.

Ik probeer te zoeken naar alternatieven. De andere catalogussen? Neen, die worden niet aangeboden. Mijn vertaalster loopt door de winkel en neemt lukraak wat stoffen van verschillende stapels. Of ik die mooi vind? Neen dus. Ze spreekt dan wel wat Engels, maar weet duidelijk niet veel van het reilen en zeilen van de winkel. We zitten vast. Een ogenschijnlijk niet zo moeilijke boodschap is plots een onmogelijke missie geworden. Ik zal het op een andere dag nog eens proberen.