Regenschoenen
Ik zit hoog en droog.
Al voelen mijn documenten
op de tafel anders dan ze een week geleden voelden. Vochtig. Klam.
Het is hier het
regenseizoen. Dus ik verwachtte me wel aan wat regen. Maar niet dadelijk aan
een tyfoon. Dat tyfoon Damrey hier het voorbije weekend nogal tekeerging, was
ook in België een nieuwsitem. Gelukkig viel het in Da Nang mee. Dertig kilometer
naar het zuiden, in het werelderfgoed stadje Hoi An, staan de straten nog
steeds blank. Het is overweldigend.
Door al dat hemelvocht heb
ik deze stad nog niet kunnen verkennen. Door APEC- op nog geen kilometer van
waar ik nu zit- is deze plek uit zijn doen. In de straat van mijn hotel staat
er elke 10 meter een politieagent opgesteld. Sirenes en politiefluitjes.
En regen.
Ik
kom uit een droog land. Ik ben helemaal niet gewapend tegen zoveel regen. Dus
stapte ik na werk langs een van de grote lanen op een “hoe bescherm ik me tegen
regen en modder”-queeste. En ik kocht dezelfde spullen die alle Vietnamezen hier
gebruiken: een paraplu, waterbestendige schoenen (lees: slippers), een plastic regencape
en last but not least, een motorhelm. Nu moet ik daar enkel nog een bijpassende
motorfiets bij kopen.
Reacties
Een reactie posten