Drukke Witte Donderdag



Witte donderdag. Morgen is het Goede Vrijdag. Dat is hier een vrije dag. Misschien wel de belangrijkste feestdag van het land. Op Goede Vrijdag is alles dicht: musea, winkels, … Het land staat even totaal stil.
Het paasweekend is een echt familieweekend. Mensen reizen kriskras door het land om bij familie op bezoek te gaan. Daar komt nog eens bij dat de Zion Christian Church tijdens dit weekend een massabijeenkomst heeft in de provincie Limpopo. Tot 4 miljoen mensen trekken op bedevaart.
De wegen zitten dus vol en volgende week dinsdag zullen de trieste statistieken bekendgemaakt worden: hoeveel aanrijdingen waren er, hoeveel verkeersdoden vielen er, hoeveel gewonden zijn er? De dodentol van dit weekend ligt hoger dan in andere weekends. Dat komt niet alleen doordat er veel mensen onderweg zijn, maar ook omdat er excessief gedronken wordt. Klinieken en eerste hulpposten worden vanaf zaterdag overspoeld met mensen met alcoholintoxicatie en slachtoffers van vechtpartijen, mensen met kneuzingen, messteken en breuken.
Maar eerst is er dus Goede Vrijdag. Deze dag is hier belangrijker dan Pasen. Op Pasen zijn de winkels open, maar niet op Goede Vrijdag. Het lijkt wel of dit land meer houdt van het lijden dan van de verrijzenis. Zou dat de invloed van het Calvinisme kunnen zijn?
En op Witte Donderdag moet dit alles dus voorbereid worden. In de supermarkten kan je op de koppen lopen. Maar alle andere zaken en kantoren gaan vroeger dicht. Ik vind dit nog steeds een raar gebruik. Het lange weekend begint op 3 april, maar op 2 april wordt als het waren een “light” vrije dag genomen. Mensen die voor de overheid werken krijgen meestal op donderdag te horen dat ze om 10:00 naar huis mogen. En dat moet je hen geen twee keer zeggen. Zo ging het ook vandaag in het gebouw waar VVOB haar kantoren heeft. Na 10:00 werd het muisstil.
Of toch niet. De bewakers van het gebouw begonnen toen psalmen en gospels te zingen en te dansen. En dat hielden ze vol tot wij na acht uur werken ook de deur achter ons dichttrokken.
Er werd hier vandaag niet alleen voor onze fysieke maar ook voor onze spirituele veiligheid gezorgd.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Termieten

Afbeelding
Find the English version here . Iedereen die ooit in de sub-tropen of tropen heeft gewoond kent ze: termieten. Kleine, ijverige beestjes met een bkinkende kop en bleek lijfje. Ze worden vaak verward met mieren, maar daar zijn ze zelfs niet aan verwant. Ze maken prachtige kastelen van zand en aarde, waar de kolonie -in een vernuftig gecreeerd microklimaat in een ingewikkelde samenleving werkt en leeft. Maar ze zijn niet alleen in die prachtige termietenheuvels te vinden. Ik heb een klein moestuintje. Daar teel ik tomaten, die aan stokken opgebonden worden. Die stokken worden steeds korter. Want ze worden aan de onderzijde, het stuk dat de aarde in gaat, opgevreten door hongerige termieten. In bloembakken heb ik ook aardbeien, of ten minste, ik probeer er aardbeien te laten groeien. Maar er zijn veel kapers op de kust. Slakken houden van de onrijpe vruchten. Nadat zij hun slag hebben geslagen maken fruitvliegjes hun werk af. Als er dan toch een vruchtje aan hen ontsnapt en rood tus
Meer lezen

Stof

Afbeelding
  For the English version, click here . Het is hier droog, heel erg droog. Sinds mei regende het niet meer. Dat is normaal. Als alles goed gaat, begint het regenseizoen terug in september. Het gras rond mijn huis is dor. De planten in de tuin zijn bedekt met een laagje zand. Ik woon aan een onverharde weg. Blijkbaar bestaat er hier in Kigali een systeem dat als bewoners van een straat – en dan gaat het niet over belangrijke verkeersaders natuurlijk- bereid zijn zelf een substantieel bedrag te investeren, de gemeente de kost aanvult en de straat asfalteert. Maar dat is hier vooralsnog niet gebeurd. Een aardeweg, dat genereert stof, vooral in het droge seizoen. Nu is een onverharde weg te verkiezen boven een slechte asfaltweg, als die tenminste af en toe wordt onderhouden. Een zware tractor met een soort wegschraper herstelt dan het wegdek. Door met de nivelleermachine over de weg heen en weer te bewegen, worden wasbordribbels, kuilen en andere onregelmatigheden verwijderd. Maar al
Meer lezen

Binnendringer

Afbeelding
  For the English version, click here . Zaterdagmiddag. Ik kom net thuis van de groenten en fruitwinkel. Twee zware boodschappentassen staan op mijn scooter vastgebonden. Ik maak de rekkers los en sleur ze een voor een naar de voordeur. Ik maak die open met de sleutel en schop mijn schoenen uit. Oef, nu de tassen naar de keuken dragen. Ik loop door de living en zie dat Staf de Giraf is omgevallen. Staf is een Zuid-Afrikaanse giraf gemaakt van ijzerdraad en kralen. Er staan er zo drie op een rij. Staf is de kleinste en soms een beetje labiel. Hij valt wel eens om als ik ertegen bots. Mijn brein registreert het terwijl ik er voorbij loop. Staf ligt op de vloer. Maar hij lag niet op de vloer toen ik vertrok. Botste ik tegen hem toen ik op weg was naar buiten? Ik stap verder naar de keuken. Daar liggen twee voorwerpen op de vloer. Het eerste is een schaaltje gif tegen kakkerlakken dat anders netjes onder een rek is geschoven. Het ligt nu een meter van die plaats. Er ligt ook een gehaakt on
Meer lezen