Winter



In het zuidelijke halfrond is het winter. Gek genoeg denken veel landgenoten dat het in Afrika nooit koud wordt. Niets is minder waar. Hier in de Free State brengt de winter staalblauwe hemels, een stralende zon, en overdag 14 tot 20 graden, tenzij er een actief koudefront overkomt met bewolking en soms zelfs met regen of sneeuw en veel lagere temperaturen. Maar ’s nachts zakt de temperatuur tot onder nul. Ik denk dat ik het in Zuid-Afrika al veel kouder heb gehad dan in België. Dat komt omdat het binnen zo koud is.

Jas en muts
Mijn eerste ervaring met Zuid-Afrikanen was in 2001, in België. Ik bezocht met hen verschillende Vlaamse scholen. Het was in november en wat me onmiddellijk opviel was dat ze nergens hun jassen uitdeden. Binnen of buiten, de jas bleef aan, hun muts en hoed meestal ook. Gek vond ik dat.
Ik begreep het pas echt toen ik hier kwam wonen. In België trekken wij onze jas uit als we een gebouw of huis binnengaan. Dat niet doen betekent zoveel als zeggen “ik ben eigenlijk haastig en dadelijk weer op weg”. Niet in Zuid-Afrika. Hier is geen centrale verwarming is. Huizen zijn niet geïsoleerd en na een paar dagen met nachtvorst zakt de temperatuur binnen snel. Ik heb geluk. De woonkamer­vensters zijn naar het noorden gericht en dus is het hier op een zonnige dag meestal niet kouder dan 13 graden.
Stel je voor dat je ’s avonds een boek zit te lezen op de sofa in een ruimte waar het maar 13 graden is? Inderdaad, dat is koud. En dus draag je jas en muts en sjaal en soms zelfs je handschoenen. Ook binnen, want zelfs overdag warmt je huis nauwelijks op.

Wolkjes
Als ik gasten ontvang in de winter moet ik hen steeds vragen de deur dicht te houden. Ik zat vorige week in een B&B te ontbijten in een ruimte waar alle deuren openstonden. Ik denk niet dat het er warmer dan 10 graden was. Je zag de mensen wolkjes ademen. Ik vind het gek de koude te verwensen, maar de deur open te laten staan.
En Zuid-Afrikanen vinden mij maar raar, want ik zit in het weekend buiten in het zonnetje in een T-shirt. Het is winter, vinden zij, en je houdt je jas aan al is de temperatuur er niet naar.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Termieten

Afbeelding
Find the English version here . Iedereen die ooit in de sub-tropen of tropen heeft gewoond kent ze: termieten. Kleine, ijverige beestjes met een bkinkende kop en bleek lijfje. Ze worden vaak verward met mieren, maar daar zijn ze zelfs niet aan verwant. Ze maken prachtige kastelen van zand en aarde, waar de kolonie -in een vernuftig gecreeerd microklimaat in een ingewikkelde samenleving werkt en leeft. Maar ze zijn niet alleen in die prachtige termietenheuvels te vinden. Ik heb een klein moestuintje. Daar teel ik tomaten, die aan stokken opgebonden worden. Die stokken worden steeds korter. Want ze worden aan de onderzijde, het stuk dat de aarde in gaat, opgevreten door hongerige termieten. In bloembakken heb ik ook aardbeien, of ten minste, ik probeer er aardbeien te laten groeien. Maar er zijn veel kapers op de kust. Slakken houden van de onrijpe vruchten. Nadat zij hun slag hebben geslagen maken fruitvliegjes hun werk af. Als er dan toch een vruchtje aan hen ontsnapt en rood tus
Meer lezen

Stof

Afbeelding
  For the English version, click here . Het is hier droog, heel erg droog. Sinds mei regende het niet meer. Dat is normaal. Als alles goed gaat, begint het regenseizoen terug in september. Het gras rond mijn huis is dor. De planten in de tuin zijn bedekt met een laagje zand. Ik woon aan een onverharde weg. Blijkbaar bestaat er hier in Kigali een systeem dat als bewoners van een straat – en dan gaat het niet over belangrijke verkeersaders natuurlijk- bereid zijn zelf een substantieel bedrag te investeren, de gemeente de kost aanvult en de straat asfalteert. Maar dat is hier vooralsnog niet gebeurd. Een aardeweg, dat genereert stof, vooral in het droge seizoen. Nu is een onverharde weg te verkiezen boven een slechte asfaltweg, als die tenminste af en toe wordt onderhouden. Een zware tractor met een soort wegschraper herstelt dan het wegdek. Door met de nivelleermachine over de weg heen en weer te bewegen, worden wasbordribbels, kuilen en andere onregelmatigheden verwijderd. Maar al
Meer lezen

Binnendringer

Afbeelding
  For the English version, click here . Zaterdagmiddag. Ik kom net thuis van de groenten en fruitwinkel. Twee zware boodschappentassen staan op mijn scooter vastgebonden. Ik maak de rekkers los en sleur ze een voor een naar de voordeur. Ik maak die open met de sleutel en schop mijn schoenen uit. Oef, nu de tassen naar de keuken dragen. Ik loop door de living en zie dat Staf de Giraf is omgevallen. Staf is een Zuid-Afrikaanse giraf gemaakt van ijzerdraad en kralen. Er staan er zo drie op een rij. Staf is de kleinste en soms een beetje labiel. Hij valt wel eens om als ik ertegen bots. Mijn brein registreert het terwijl ik er voorbij loop. Staf ligt op de vloer. Maar hij lag niet op de vloer toen ik vertrok. Botste ik tegen hem toen ik op weg was naar buiten? Ik stap verder naar de keuken. Daar liggen twee voorwerpen op de vloer. Het eerste is een schaaltje gif tegen kakkerlakken dat anders netjes onder een rek is geschoven. Het ligt nu een meter van die plaats. Er ligt ook een gehaakt on
Meer lezen