Kleine verhalen uit een grote wereld

  For the text in English, click here . Vandaag heb ik een vrije dag, want het is verkiezingsdag. Ik drink een kopje koffie. Het tafeltje wiebelt. De ober zoekt een oplossing. Bierviltjes heb je hier niet. Aan de afsluiting aan de overkant van de straat hangt een spandoek van de onafhankelijke verkiezingscommissie. Hier is dus een stemlokaal. Op mijn wandeling passeerde ik er een aantal. Overal stonden er mensen aan te schuiven. Verder vooral nog posters van de Democratic Alliance (DA): “red Zuid-Afrika” en Economic Freedom Fighters (EFF) “land and jobs now! – stop loadshedding!” Het is onduidelijk hoe de verkiezingsuitslag zal zijn. De voorbije jaren ging het aandeel van het ANC -de meerderheidspartij sinds de eerste democratische verkiezingen van 1994- systematisch achteruit. Zet die trend zich verder, en zo ja, hoe laag zakt het ANC-aandeel? Is de nieuwe partij, MK, met oud-president Zuma een serieuze bedreiging? Geen idee. Bij mensen waarmee ik over deze verkiezingen praat voel ik

  Zicht op het centrum en de haven van Durban bij zonsopkomst For the English version, click here . Ik zit in de warme gloed van de zonnestralen die door een oranje parasol gebroken worden. Voor me een glas water. Ik wacht op mijn lasagne. Achter me het geroezemoes van een druk restaurant, half binnen, half buiten op het terras en voetpad. Aan de overkant blinkt het gras felgroen in de zon. Hier en daar de donkere schaduw van gigantische bomen. Dit is Durban. De stad die ik nu al een week aan het doorkruisen ben op zoek naar een geschikte woning. Ik besef dat wat ik tot dusver zag, maar een stukje is van deze gigantische stad, een zorgvuldig geselecteerd stukje, waar het voor me veilig is me rond te bewegen. Maar wat een plek is dit. Hoe anders dan Kigali. Minder goed georganiseerd, minder schoon, minder veilig, zeker. Maar ook veel minder steriel, veel bruisender en diverser. Het is fijn om weer in een plek te zijn waar enthousiast gegroet wordt op straat of in de winkel, waar de open