Maskers

Voor COVID-19, niet voor carnaval.

Ik hoorde voor het eerst over het virus toen ik terugkwam van kerstvakantie in België. Op 4 januari probeerde ik in alle vroegte in Hong Kong mijn aansluiting naar Da Nang te halen, wat maar op het nippertje lukte. Via de intercom werden berichten over een longinfectie omgeroepen en de reizigers werden aangemaand zich bij hun arts te melden als ze ziek zouden worden na een bezoek aan de getroffen regio in China. Ik had niet echt tijd om er veel aandacht aan te besteden. Over welk virus het ging en de reikwijdte ervan, werd pas een paar dagen later duidelijk.

De schrik zit er goed in. Vietnam is nu eenmaal het buurland van China. In Azië zie je altijd al veel mensen met een mondmasker, maar nu is het toch anders. Bij mijn laatste vlucht van Hanoi naar Da Nang hadden bijna alle passagiers een mondmasker op. Die werden zelfs niet afgezet bij het controleren van de identiteit bij het boarden. Er verschijnen mensen, gehuld in pastic regenjassen,  in publieke plaatsten. In de supermarkten is geen handontsmettingsgel meer te krijgen.

Voorlopig zijn er 12 besmettingen geregistreerd en daarvan zijn 3 personen hersteld en weer “op vrije voeten”.

We krijgen regelmatig tekstberichtjes van het Ministerie van Volksgezondheid. Die manen de bevolking aan om handen te wassen en geven ook informatie over wanneer het nuttig is om mondmaskers te dragen. Mijn mobiele telefonie operator liet me weten dat het nu gratis is om via hun netwerk naar de website van het Ministerie van Volksgezondheid te surfen. Een daad van naastenliefde of een slimme commerciële zet?

Intussen worden Chinezen die na hun Tet vakantie terugkeren naar hun werk in Vietnam, niet toegelaten. Ook andere nationaliteiten die aantoonbaar in China geweest zijn, komen Vietnam niet in. Vorige week werden zelfs een deel van de reizigers van een vlucht uit Hong Kong, meestal mensen dus die daar enkel in transit waren, geweigerd of in quarantaine geplaatst.

In Da Nang zijn er bij sommige restaurants en bars borden verschenen die aangeven dat ze geen Chinezen toelaten. Hoi An, anders zo druk, ligt er heel rustig bij. Het toerisme in Vietnam krijgt een harde klap. Maar ook andere sectoren voelen de impact. De scholen zijn na de Tet-vakantie niet weer opengegaan, en daar komt zeker nog een week bij. Wij krijgen op dit moment geen toestemming voor activiteiten die we graag eind februari wilden organiseren. 

De smsjes van de overheid vragen burgers om geen foutieve informatie te verspreiden, om niet van de situatie te profiteren, positief te blijven en goed gedrag aan te moedigen, want “samen kunnen we de pandemie overwinnen”. Dus dat doen we dan maar.