Kleine verhalen uit een grote wereld

Het is vijf uur. Buiten begint het licht te worden. Maar ik kan de slaap niet meer vatten. Niet na wat er is gebeurd. De politie is een uurtje geleden vertrokken. Na jaren in Zuid-Afrika kwam de angst vannacht voor het eerst erg dichtbij. Geluid in de nacht Ik kijk even hoe laat het is, lichtjes verontwaardigd dat buren al zo vroeg aan het werk zouden gaan op een zaterdagochtend. Het is immers nog donker. 2:08 geven de rode cijfers aan. Het geluid wordt duidelijker en ook mijn besef dat dit wel erg dichtbij is. In mijn badkamer, die met een tussendeur –die altijd openstaat- verbonden is met mijn slaapkamer. Help. Ik besluit om me slapende te houden en me alleen met een kreun in mijn bed om te draaien. Voorzichtig gluur ik onder mijn oogleden uit. Iemand sluipt aan de andere kant van mijn bed in de richting van de deur naar de trap. Een kaal hoofd is net zichtbaar. Gefriemel aan de deur, die per uitzondering toe is om het geluid van de draaiende wasmachine beneden te dempen.